SECRET KNOWLEDGE |Secret Teachings of Christ Hidden from Christians | Pa...

NAWAWALANG MGA LIHIM NA TURO NI KRISTO SA MGA APOSTOL

LOST DOCTRINES OF CHRISTIANITY

May mga ibang mga katuruan si Hesus na isinulat ng mga Apostol niya. Sa kasamaang palad ay hindi isinama ang mga ito sa Bibliya?  Ang tanong ay bakit hindi sila isinama? 

Itinuro ni Hesus ang kanilang mga isinulat, pwede ba na hindi ito tanggapin? Pupuwede ba na piliin lamang ang mga isinulat nila at itapon ang ibang sinulat nila dahil hindi pumasa sa CANONIZATION? 

At hindi na nga tinanggap para mapasama sa bibliya ang karamihan sa mga ito ay sinunog pa.

Kilalanin muna natin kung sinu-sino ang mga nagsunog at naninira ng mga kasulatan ng mga Apostol?

Sinu-sino sila at bakit?

Sino ang sumunog ng mga aklat na ito?

Ang sagot:  Ang mga Romano.  Pero mas tamang sabihin na ang Roman Orthodox Church.

 

Ang mga Romano noong unang Siglo ay mga Pagano at ang kanilang relihiyon ay Helenistic.  Sila ay sumasamba sa mga Greek gods tulad ni

POSEIDON Olympian Greek god of the sea, earthquakes, storms, and horses.

APOLLO Olympian god of music, poetry, art, oracles, archery, plague, medicine, sun, light and knowledge.

ATLAS The Primordial Titan of Astronomy. Condemned by Zeus to carry the world on his back after the Titans lost the war.

ZEUS  God of the sky, lightning, thunder, law, order, justice, King of the Gods and the “Father of Gods and men”.

Nadagdagan pa ang kanilang mga sinasamba tulad ng mga Syrian gods na sina Atargatis at Hadad.

at Egyptian gods na sina Isis at Serapis 

Dahil ang mga Kristiyano ay sumusunod kay Kristo at hindi sumasamba sa mga diyos ng mga Romano, sila ay sinunog at pinagpapatay sa mga liwasang bayan.  Ganoon din ang mga aklat nila. 

 

PAGUUSIG SA MGA KRISTIYANO

Ang pag-uusig sa mga Kristiyano ay naganap, paminsan-minsan at karaniwan nang lokal, sa buong Imperyo ng Roma, simula noong ika-1 siglo AD at nagtatapos noong ika-4 na siglo AD.

Pagano ang mga Romano noon at naniniwala sa relihiyong Helenistiko.

Pag sinabi Helenistiko, ang mga tao ay sumasamba sa mga Greek gods tulad ni Isis, Serapis

Orihinal na isang polytheistic na imperyo sa mga tradisyon ng paganismong Romano at ng relihiyong Helenistiko, habang lumalaganap ang Kristiyanismo sa imperyo, napunta ito sa salungatan sa ideolohikal sa kultong imperyal ng sinaunang Roma. Ang mga gawaing pagano tulad ng paggawa ng mga sakripisyo sa mga deified emperors o iba pang mga diyos ay kasuklam-suklam sa mga Kristiyano dahil ang kanilang mga paniniwala ay nagbabawal sa idolatriya. Pinarusahan ng estado at ng iba pang miyembro ng civic society ang mga Kristiyano dahil sa pagtataksil, iba't ibang balitang krimen, ilegal na pagpupulong, at dahil sa pagpapakilala ng alien kulto na humantong sa pagtalikod sa Roma.

 

Sa panahon ng emperador na si Nero (r. 54-68) sa Roma

Marcus Aurelius (r.161-180)

Decius (r.249-251)

Trebonianus Gallus (r. 251-253)

Natigil ang paguusig sa mga Kristiyano noong madakip si Emperador Valerian (253-260) ng mga Sasanian sa labanan sa Edessa.  At itinigil ang pag-uusig na ito noong humalili bilang emperor si Gallienus (r. 253-268).

Muling dumanas sa isang pangkalahatang pag-uusig sa mga Kristiyano noong panahon ni Augustus Diocletian (r. 283-305).  Noong magwagi si Constantine the Great (r.306-337) laban kay Maxentius sa isang labanan, naglabas si Constantine at ang kaniyang kasamang emperador na si Licinius ng Edict of Milan (313) na pinapahintulutan ang lahat ng relihiyon kabilang na ang Kristiyanismo.

Hanggang sa naging Kristiyano na din si Constantine.  Siya ang kauna-unahang emperor na naging Kristiyano.

Napakatagal na panahon na pinag-uusig ang mga Kristiyano ng mga Romano at napakaraming mga emperor ang namuno upang patayin ang napakaraming Kristiyano.

Pero hindi sila nagtagumpay na lubusang na ubusin ang mga Kristiyano sapagkat lalo silang dumami.

Kahit pinagsusunog nila ang mga aklat na sinulat ng mga Apostol, subalit may mga nanatiling ligtas naman.

Kaya lamang, ang ilan sa mga nakaligtas sa sunog ay hindi naman tinanggap ng mga scholar na gumawa ng bibliya. 

Hindi pumasa sa canonization ang mga aklat na ito.  Abangan ang video natin tungkol sa proseso ng canonization.

Kung ito ay sulat ng mga apostol dahil ito ay itinuro ni Hesus at ang mga ito ay pinaniniwalaan ng mga unang Kristiyano, mayroon bang standards ang mga tao para hindi ito tanggapin bilang bahagi ng Bibliya?

Sino ba ang dapat magdesisyon dito?  Sila o ang mga magbabasa ng mga aklat?

Dahil sa hindi sapat ang kanilang dahilan upang isama sa Bibliya, naging dahilan ito upang pagdudahan kung ano ang nilalaman ng mga kasulatan na iyon.

Bakit ipinagbabawal nila na matuklasan o mabasa ng tao ang laman ng mga kasulatan na iyon.

Ano ang mga lihim na katuruan ni Hesus ayon sa mga itinagong aklat ng mga Apostol?

Ang mga lumang kasulatan na sinulat ng mga Apostol ay nadiskubre noong 1945.  Ang mga texto na ito ay mas matanda pa kaysa sa mga texto na naisama sa Bibliya.  Ibig sabihin, una itong naisulat ng mga Apostol kaysa sa mga tinanggap na mga kasulatan nila. Nireject ng mga bible scholars ang mga texto na hindi pumasa sa CANONIZATION process nila.  Ang Canon ay ang pag-alam kung ano ang divinely written at kung ano ang hindi.   May itinuro ba ang Diyos na ganitong proseso o ito ay ginawa na lamang na standards ng tao upang matapos na ang compilation ng bibliya.  Sila ang nasa owtoridad at kapangyarihan at naganap ang sa paniniwala nila ay tama.  At nireject nila ang ibang mga sinulat ni na nagpapahayag ng mga dagdag kaalaman tungkol sa konsepto ng REINCARNATION mula sa Sekta ng mga Kristiyano na tinatawag na “Gnostics”.

By the way, ang REINCARNATION ay hindi pinapaniwalaan ng mga Modern Christian.  Ang itinuturo ayon sa Bibliya ay ang RESURRECTION.

ANO ANG KAIBAHAN NG REINCARNATION SA RESURRECTION?

Alamin kung paano bibigyan ng tamang kahulugan ng mga Gnostic Christian ang dalawang salita na ito?  Sila nga ba ay magkaiba o pinag-iba lamang dahil na din sa kakulangan ng mga supporting documents.

Kasama sa mga isinulat ang ilang matagal nang nawala na ebanghelyo, ang ilan ay isinulat nang mas maaga kaysa sa kilalang mga ebanghelyo nina Mateo, Marcos, Lucas at Juan.

Inaangkin ng mga Kristiyanong Gnostic na nagtataglay ng tamang kahulugan ng "muling pagkabuhay" - batay sa mga lihim na turo ni Jesus, na ipinasa sa kanila ng mga apostol.

Ang pagkakaroon ng isang lihim na tradisyon ay matatagpuan sa Bagong Tipan:

Marcos 4:11

  ¹¹ At sinabi niya sa kanila, Sa inyo ay ipinagkaloob ang makaalam ng hiwaga ng kaharian ng Dios: datapuwa't sa kanilang nangasa labas, ang lahat ng mga bagay ay ginagawa sa pamamagitan ng mga talinghaga:

1 Mga Taga-Corinto 2:7

⁷ Kundi sinasalita namin ang karunungan ng Dios sa hiwaga, yaong karunungan na itinalaga ng Dios, bago nilalang ang mga sanglibutan sa ikaluluwalhati natin:

1 Mga Taga-Corinto 4:1

¹ Ipalagay nga kami ng sinoman na mga ministro ni Cristo, at mga katiwala ng mga hiwaga ng Dios.

Ang isang pirasong kasulatang ng Secret Gospel of Mark, isa sa mga Gnostic text na natuklasan, ay naglalarawan kay Jesus na nagsasagawa ng mga lihim na initiation rites.

Bago ang pagtuklas ng mga kasulatang Gnostic, ang tanging kaalaman natin tungkol dito ay nagmula sa isang liham na isinulat ni Church Father Clement of Alexandria (150 AD - 211 AD), na sinipi ang lihim na ebanghelyong ito at tinutukoy ito bilang "isang mas espirituwal na ebanghelyo para sa paggamit ng yaong mga ginagawang sakdal."

Sinabi niya, "Kahit na ito ay pinaka-maingat na binabantayan [ng simbahan sa Alexandria], na binabasa lamang sa mga taong pinasimulan sa mga dakilang misteryo."

Iginiit ni Clement sa ibang lugar na si Jesus ay nagsiwalat ng isang lihim na pagtuturo sa mga taong "may kakayahang tumanggap nito at mahubog nito."

Ipinahiwatig ni Clemente na taglay niya ang lihim na tradisyon, na ipinasa sa pamamagitan ng mga apostol. Ang ganitong mga Gnostic ay mga espirituwal na kritiko ng orthodox na Simbahan sa kanilang nakita na hindi isang pagpapasikat kundi isang bulgarisasyon ng Kristiyanismo.

Ang orthodox na simbahan ay nagbigay-diin sa pananampalataya, habang ang Gnostic na simbahan ay nagbigay-diin sa kaalaman (gnosis).

Ang lihim na kaalamang ito ay nagbigay-diin sa espirituwal na muling pagkabuhay sa halip na pisikal na pagkabuhay na mag-uli.

Sa katunayan, ang mga Kristiyanong Gnostic ay naniniwala na ang reinkarnasyon ay ang tunay na interpretasyon ng "muling pagkabuhay" para sa mga hindi nakamit ang isang espirituwal na muling pagkabuhay sa pamamagitan ng lihim na kaalamang ito.

Ang Bagong Tipan ay nagsasalita tungkol sa gnosis na ito (kaalaman):

"Now to each one the manifestation of the Spirit is given for the common good. To one there is given through the Spirit the message of wisdom, to another the message of knowledge by means of the same Spirit, to another faith by the same Spirit, to another gifts of healing by that one Spirit, to another miraculous powers, to another prophecy, to another distinguishing between spirits, to another speaking in different kinds of tongues, and to still another the interpretation of tongues." (1 Corinthians 12:7-10)

⁴ Ngayo'y may iba't ibang mga kaloob, datapuwa't iisang Espiritu. ⁵ At may iba't ibang mga pangangasiwa, datapuwa't iisang Panginoon. ⁶ At may iba't ibang paggawa, datapuwa't iisang Dios na gumagawa ng lahat ng mga bagay sa lahat. ⁷ Datapuwa't sa bawa't isa ay ibinibigay ang paghahayag ng Espiritu, upang pakinabangan naman. ⁸ Sapagka't sa isa, sa pamamagitan ng Espiritu ay ibinibigay ang salita ng karunungan; at sa iba'y ang salita ng kaalaman ayon din sa Espiritu: ⁹ Sa iba'y ang pananampalataya, sa gayon ding Espiritu; at sa iba'y ang mga kaloob na pagpapagaling, sa iisang Espiritu. ¹⁰ At sa iba'y ang mga paggawa ng mga himala; at sa iba'y hula; at sa iba'y ang pagkilala sa mga espiritu; at sa iba'y ang iba't ibang wika; at sa iba'y ang pagpapaliwanag ng mga wika. ¹¹ Datapuwa't ang lahat ng ito ay ginagawa ng isa at ng gayon ding Espiritu, na binabahagi sa bawa't isa ayon sa kaniyang ibig.

 

"For this reason, since the day we heard about you, we have not stopped praying for you and asking God to fill you with the knowledge of his will through all spiritual wisdom and understanding." (Colossians 1:9)

 

Colosas 1:9

 ⁹ Dahil dito'y kami naman, mula nang araw na aming marinig ito, ay hindi kami nagsisitigil ng pananalangin at ng paghingi na patungkol sa inyo, upang kayo'y puspusin ng kaalaman ng kaniyang kalooban, sa buong karunungan at pagkaunawa ayon sa espiritu,

Ang historian noong unang siglo na si Falvius Josephus ay nagsabi na ang mga Pariseo, ang mga tagapagtatag ng rabinikong Judaismo na dating kinabibilangan ni Pablo, ay naniniwala sa reinkarnasyon.

Isinulat niya na ang mga Pariseo ay naniniwala na ang mga kaluluwa ng masasamang tao ay pinarurusahan pagkatapos ng kamatayan ngunit ang mga kaluluwa ng mabubuting tao ay "naalis sa ibang mga katawan" at sila ay "may kapangyarihang bumuhay at mabuhay muli."

The Sadducees, the other prominent Jewish sect in Palestine, did not emphasize life after death and according to the Bible "say there is no resurrection" (Matthew 22:23).

Ang mga Saduceo, isang kilalang sekta ng mga mga Hudyo sa Palestine ay hindi naniniwala sa Life After Death

Mateo 22:23

 ²³ Nang araw na yaon ay nagsilapit sa kaniya ang mga Saduceo, na nangagsasabing walang pagkabuhay na maguli: at siya'y kanilang tinanong,

Sa ating napag-usapan, malinaw na ang talagang tinutukoy ni Mateo ay ito: Sinasabi ng mga Saduceo na walang reincarnation.

Ang mga sumusunod ay ilan sa mga lihim na turo ni Jesus mula sa mga Gnostic na ebanghelyo na nagpapatunay ng reinkarnasyon, na naghahayag ng lihim na kaalaman:

"Magbantay kayo at manalangin na hindi kayo ipanganak sa laman, kundi iwanan ninyo ang mapait na pagkaalipin sa buhay na ito." (Aklat ni Thomas the Contender)

"Kapag nakita mo ang iyong kahawig ng iyong sarili, ikaw ay masaya.  Ngunit kapag nakita mo ang iyong mga larawan ng iyong nakaraang hindi namamatay o nakikita, gaano kaya kalaki ang iyong magiging pagtitiis!" (Ebanghelyo ni Tomas)

Ayon sa Aklat ni Thomas the Contender, Sinabi ni Jesus kay Apostol Thomas na pagkatapos ng kamatayan, ang mga dating mananampalataya subalit nanatiling nakatali sa mga bagay ng “Pansamantalang kagandahan” ay matutupok sa kanilang mga alalahanin sa buhay at muling ibabalik sa nakikitang kaharian.

Sa lihim na kasulatan ni Juan, ang reincarnation ay naka focus sa mga usapin tungkol sa kaligtasan ng mga kaluluwa.  Ang kasulatan na ito ay isinulat noong 185 AD at ito ang pinakahuling kasulatan na nadiskubre.  Narito ang mga kaalaman tungkol sa reincarnation ayon sa lihim na aklat ni Juan:

Ang lahat ng tao ay pinainom ng tubig na pampalimot hanggang sa wala ng malaman pa sa kanilang nakaraan.  Ang ilan naman ay napapagtagumpayan ang estado ng pagkalimot sa pamamagitan ng isang Buhay na Ispiritu na bumababa patungo sa kanila.  Ang mga kaluluwang ito ay makakaligtas at magiging perpekto na ibig sabihin ay hindi na sila dadaan sa muling pagkasilang.  Tinanong ni Juan si Jesus, ano ang magaganap sa mga taong hindi nakatanggap ng pagkaligtas.  Inaalis sa kanila ang kanilang kaalaman at natutunan upang itapon pababa sa isang bilangguan.  Ang bilangguan na ito ay tumukoy sa Gnostic code na salita:  Bagong Katawan.

Ang tanging paraan para makatakas ang mga kaluluwang ito ay ilubog sila sa pagkalimot, sabi ni Jesus at magkaroon sila ng tamang karunungan. At magagawa ng kaluluwang ito sa pamamagitan ng paghahanap ng guro o tagapag ligtas na siyang may kakayahang magdala sa kaniya pauwi sa tahanan ng Diyos.  “Kailangan ng kaluluwang ito na sumunod sa isa pang kaluluwa na kung saan ang Buhay na Ispiritu ay nananahan dahil ang kaluluwang ito ay ligtas dahil sa Buhay na Ispiritu.  At ang kaluluwang hindi dating ligtas ay magliligtas at hindi na siya muli pang itatapon muli sa bagong katawan.”  (Secret Book of John)

Sa isa pang Gnostic na kasulatan, idinetalye ni Pistis Sophia ang reward system at punishment kasama dito ang reincarnation. Ang kasulatan ay nagpapaliwanag ng pagkakaiba ng kapalaran ng tao bilang epekto ng kaniyang past-life actions.

Ang isang taong nanunumpa ng masama sa kapwa ay mabibigyan ng katawan na laging naguguluhan ang puso.

Ang isang taong mapanira ng kapwa ay tatanggap ng katawan na inaapi. Ito ay upang maranasan niya ang mga bagay na ginawa niya sa kaniyang past life.

Ang isang magnanakaw naman ay babalik sa lupa at tatanggap ng katawang may kapansanan sa paglalakad, baluktot o may deperensiya at isang bulag.

Ang isang mayabang, mapagmataas, mapanghamak, mapanglibak, mapanuya na tao ay tatanggap ng isang katawang pangit na lilibakin ng maraming tao.  Dadanasin din niya ang mga ginawa niya pag siya ay nagreincarnate.  Dito ay mararanasan niyang maging api upang matutunan ang mga mabubuting ugali na hindi niya ginawa sa past life niya.

At naging lugar ng kaparusahan ang Mundo at ang impiyerno.

Ayon kay Pistis Sophia, ang ibang kaluluwa ay nakakaranas ng impiyerno sa isang lugar ng pagpapahirap pagkatapos na sila ay mamatay.  Pero kapag nalampasan nila ang impiyernong ito, ang mga kaluluwa ay bumabalik sa mundo upang madagdagan ang mga karanasan nito sa mundo.  Merong iilang mga kaluluwa lamang ang hindi pinapayagan na mai-reincarnate.  Ang mga kaluluwang ito ay itinatapon agad sa isang malawak na kadiliman hanggang dumating ang oras na sila ay itinakda upang lubusang sirain at tunawin. 

Marami sa mga Gnostic na kasulatan ay pinagsasama ang mga idea ng reincarnation at pakikipagkaisa sa Diyos.  Katulad na lamang sa Apocalypse Apostol Pablo, na sinulat noong ika 2 century na inilalarawan nito ang isang Merkabah-style na pag-akyat ni Pablo at ganoon din ang reincarnation ng kaluluwa na hindi pa handa para umakyat. Sinasabi ng mga kasulatan na ito kung paano ang pag-akyat sa langit at pagbabalik lupa ng kaluluwa na siya namang sinasang-ayunan ng Gnostic theology.